تورابه اسمان سپرده ام..

پروردگارا :

درود  ورحمت فرست برمحمد(ص)پیغمبر رحمتت و کلمه نورت

وقلب مرا مملوّ از نوریقین فرماوسینه ام رابه نور ایمان روشن ساز

وفکرواندیشه ام رابه نور نیّات خیروعزم و اراده ام را به نور علم منوّر گردان..

وقوت جسم وجان مرابه نور عمل و زبانم را به نور صد ق وراستی ودینم رانور بصیرتها ازجانب خودعطاکن

 وبه چشمم نوردیدن وبه گوشم نورحکمت وبه قلبم که محل محبت و

ولایت محمد(ص)وآل محمدعلیهم السلام راعطا فرما..

خدایا توراملاقات کنم دروقت مرگ درحالتی که وفا به عهد و پیمان تو کرده باشم

که مراغرق رحمت خودگردانی ای مولای ستوده صفات..

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

در انتظار تو بودم امیدوار امشب

نیامدی و مرا کشت انتظار امشب

کجا شدی که به امید دیدنت تا روز

دمی به هم نزدم چشم اشکبار امشب

به چشم و گیسو و زلفت قسم که بی تو مرا

نه خواب بود و نه آرام و نه قرار امشب

شنیده هرکه ز من های های گریه ی زار

گریست بر من بیچاره زار زار امشب

لبم به لب نه و با من دمی به روز برآور

که برلب آمده جانم هزار بار امشب

چو شمع، محتشم از درد مُرد و دلسوزی

نکرد بر سر بالین او گذار امشب

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

تو را به آسمان ســــپرده ام نه خاک...
به آن ســـــتاره های پاک ،
به مـــــــاه تابناک ،
که مثل حر ف های تو همیـــــــشه بی ریا و ساده اند...
تو را به رودها سپرده ام ،به رودخـــــــانه ها
 که مثل چشم ها ی جاری و زلال تو
بهار را به خـــــاک داده اند
برای من
تو  ان حقیقت مـــــــداومی
که در تمام لحظه های بی دوام 
زپشت ابرهـــــــــای تیرگی
به شـــــــــکل آفتاب هنوز هم طلوع می کند
هــــــنوز هم......هنــــــوز

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 روزم گذشــــــــــت ....
ديــــــــــروز روز من بود
روزغرور و هلهله و رنگ ها و شـــــــــــادي ها ...
تـــــــــــبريک هاي داغ ٬
که مثل تاول ســــــــــــوزاني بر قلـــــــــب مي نشست ....
و مــــــــن ٬
چه ذوقي مي کـــــــــــردم ٬
وقــــــــتي مرا٬ تشبيه مي کردند به شـــــــــمعي ٬
از جنــــــــس عشق و ســــــــادگي و ايثار ...!
من٬ مثل يک پيامبــــــــر کوچک٬
در مـــــــــــوج واژه هاي مــــــــــقدس٬
گم مي شــــــــــدم .....
و پيروانم٬ مرا روي دســـــــــت مي بردند ...
من٬ در خلــــــــسه ي بهاري يک رويا٬
مي دويــــــــدم ٬
در کوچـــــــــــه هاي کودکي ام در ارديبهـــــــــــــشت ماه ....
و پشـــــــــت قدم هايم حتي آجـــــــــرها هم ســـــــبز مي شدند ....
روزم گذشــــــــــت ....
و من٬ دوباره خودم هــــــــــستم ...
درگير بخــــــــــشنامه هــــــــاي اداري ٬
و برگـــــــــه هاي قسط٬ روي کــــــــــتاب هاي نخوانده ...
و شــــــمارش انگشـــــــــــت هايم ٬
تا اين سال ها تمام شــــــود و بگــــــــــــويم :
خداحـــــــــــــــافظ !
اي دوست داشتني ترين ٬روياي کودکــــــــــــي ام٬ 
در ارديبهشـــــــــــــــت ماه.....!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ